ICCT w swoim nowym briefingu przeanalizowało funkcjonowanie carsharingu z samochodami elektrycznymi w Europie i Ameryce Północnej. W zaprezentowanym opracowaniu przedstawiono szczegółowe informacje na temat potrzeb w zakresie infrastruktury ładowania oraz opisano najlepsze praktyki, które charakteryzują systemy carsharingu samochodów elektrycznych, którym udało się odnieść sukces. Co ważne podkreślenia, programy carsharingu pojazdów elektrycznych mogą zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych nawet o 43%.

ICCT – Międzynarodowa Rada Czystego Transportu przedstawiła raport dotyczący carsharingu samochodów elektrycznych. Najważniejszy wniosek płynący z raportu, to możliwość uzyskania nawet 43% zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych dzięki korzystaniu ze współdzielonych pojazdów, w porównaniu do podróżowania prywatnym transportem. Jak pokazują analizy, na każdy samochód współdzielony wstrzymany lub przesunięty został zakup od 5 do 24 prywatnych samochodów, co dodatkowo bezpośrednio przyczynia się do poprawy dostępności miejsc parkingowych.

Dokument roboczy zawiera również jeden z bardziej kompleksowych przeglądów rynku, w tym opis 17 różnych programów carsharingu samochodów elektrycznych (uwzględniając m.in. rozmiar floty, infrastrukturę ładowania oraz średnią liczbę publicznych ładowarek na kilometr kwadratowy). Jednym z przykładów opisanych przez ICCT jest carsharing WeShare Volkswagena w Berlinie – 1600 pojazdów elektrycznych korzystających po godzinach ze 140 ładowarek przy sklepach spożywczych oraz ze 1020 ładowarek publicznych.

Ile ładowarek potrzebuje współdzielony pojazd elektryczny?

W badaniu pokazano, że infrastruktura do ładowania jest kluczowym czynnikiem sukcesu elektrycznego carsharingu. ICCT zaleca minimalną gęstość ładowarek wynoszącą siedem ładowarek na kilometr kwadratowy równomiernie rozmieszczonych w całej strefie. Biorąc pod uwagę przykład Berlina, zalecenie to sugeruje, że w idealnym przypadku Berlin powinien posiadać co najmniej 1220 ładowarek, aby osiągnąć wystarczający zasięg dla swoich pojazdów i jak widać, jest bliski osiągnięcia tego pułapu.

Co się dzieje jeśli brakuje ładowarek?

Aby zilustrować, co się dzieje, gdy stacji ładowania jest za mało, ICCT przedstawiło przykład Car2Go w San Diego, gdzie pracownicy firmy odpowiadali aż za 16% podróży realizowanych w ramach carsharingu. Mieli oni za zadanie odebrać pojazdy elektryczne o niskim poziomie naładowania baterii i zawieźć je na parking firmy w celu naładowania ze względu na brak dostępnej infrastruktury ładowania w mieście, co oczywiście skutkowało mniejszą dostępnością pojazdów.

W raporcie przedstawiono również wyniki obliczeń czasu ładowania współdzielonego samochodu elektrycznego. Podano, że w Europie czas ten wynosi około 48 minut ładowania dziennie, a w Stanach Zjednoczonych 1 godzinę i 12 minut.

Odpowiednia polityka parkingowa

ICCT zauważa, że ​​wiele udanych programów free-floating (samochody wynajmowane przez aplikację w mieście) korzysta z niefinansowego wsparcia publicznego, np. polityki parkingowej, co znacznie sprzyja rozwojowi i dostępności usługi carsharingu.

Wsparcie publiczne jest niezbędne dla powodzenia każdego programu carsharingu samochodów elektrycznych. Chociaż carsharing niekoniecznie wymaga wsparcia finansowego w gęsto zabudowanych obszarach miejskich, polityka miasta sprzyjająca prywatnemu posiadaniu samochodów może stawiać w niekorzystnej sytuacji carsharing. I odwrotnie, polityka miejska mająca na celu zachęcenie do korzystania z carsharingu może zapewnić jego powodzenie. Aby zapewnić sukces w gęsto zaludnionych miastach, zasady parkowania dotyczące carsharingu muszą być co najmniej równe tym dla samochodów prywatnych.

Korzyści płynące z elektrycznego carsharingu

Jak podano w raporcie, Kopenhaga wykazała największą redukcję emisji gazów cieplarnianych (-9% do -43%), dzięki carsharingowi EV i samochodom ładowanym energią pochodzącą z OZE, ze wszystkich analizowanych miast posiadających elektryczny carsharing.

Jaka jest więc recepta na sukces i udany system carsharingowy? Według ICCT, systemy free-floating odniosły sukces w miastach liczących co najmniej 500 000 osób i co najmniej 1500 osób na km2. W podsumowaniu podkreślono, że oczywiście, carsharing oparty na samochodach elektrycznych jest bardziej skomplikowany niż ten wykorzystujący samochody konwencjonalne. Potrzebne jest opracowanie nowych skutecznych strategii, aby w pełni wykorzystać jego potencjał, ale zalety płynące z elektrycznego carsharingu z pewnością wynagrodzą poniesiony trud.

źródło: electrive.com, theicct.org